Een pad van Zelf Liefde bewandelend schreef ik het onderstaande stuk ongeveer 9 jaar geleden.
Een paar jaar geleden zat ik in mn keuken op mn krukje en dacht na over mezelf, me afvragend wat er nou eigenlijk van me terecht gekomen was? Daar zat ik dan over de veertig, alleenstaande moeder, geen werk niet echt een carrière om op terug te kijken…ik voelde of dacht te voelen dat er ogen op me gericht waren die zich afvroegen of ik ooit nog aan de bak ging of me nuttig zou maken.
Dat was wel even andere koek dan mijn jeugddroom. Succesvolle advocate in strafrecht, drie zonen, getrouwd met mn jeugdliefde, een kever cabriolet en een grachtenpand in Amsterdam om in te wonen.
Tja…hoe hard kun je de plank misslaan vroeg ik me af…?
Na deze gedachten voelde ik me knap beroerd, moedeloos, waardeloos,incapabel en zwaar mislukt…
Ik las toen één van de boeken van Tijn Touber…een van zijn Spoedverlichtings boeken. Hij belichtte het verhaal van Lillith uit de bijbel.
Lilllith was de vrouw die er was voor Eva…in de bijbel. Zij bewoondde het Paradijs samen met Adam. Lilith was net als Adam geschapen ‘gelijk’ aan God. Een van de manieren waarop dit tot uiting kwam was dat zij tijdens het bedrijven van de Liefde boven wilde. Adam wilde dat niet, ondergeschikt zijn aan haar. Ze kregen strijd en Adam deed zijn beklag bij God. Lilith verkoos zelf het Paradijs te verlaten omdat zij verkoos zij aan zij met Adam in het Paradijs te leven als dit niet of zo moeizaam ging dan verkoos zij haar vrijheid boven ondergeschiktheid. Ze verliet het Paradijs, Zij en haar seksuele kracht en vrijheid zijn beschaamd, onderdrukt en verdrongen. Ze werd afgeschilderd als afvallige hoer en haar naam raakte vergeten….Dit alles plaatsvindend terwijl Eva werd geschapen uit Adam zijn rib…hoe zou Eva ooit gelijk kunnen zijn aan hem? Komende van zijn rib….
Ik las het verhaal en al mijn kwartjes begonnen razendsnel te rollen…
Wat was er van mij terecht gekomen? Wat was er over van mijn dromen..? Ik vroeg me nu af…wiens dromen waren dat? Waar kwamen die dromen vandaan…? Waarom zijn die dromen niet tot geslaagde werkelijkheid verworden…?
Mijn dromen waren de verlangens die anderen, waaronder mijn ouders, voor mij hadden. Het waren de maatschappelijke projecties die me hadden geïndoctrineerd, me doen geloven dat ik had gefaald, zo hard gefaald dat zelfs de schamele restanten van mijn dromen mij niet meer wilden.
Ik ontwaakte in mezelf…me realiserend dat ik een Lilith vrouw ben…een Oer vrouw die te eigen~wijs is om in het Paradijs te blijven als de prijs gevangenschap en het opgeven van het ‘Ware Zelf’ is.
M’n gevoel van mislukking en waardeloosheid maakte zachtjes plaats voor bescheiden trots. Daar was Ik! Gepokt en zwaar gemazzeld maar daar was IK…IK die toch mezelf was trouw gebleven, m’n Ziel niet had verkocht, m’n Hart niet verloochend en m’n diepste vertrouwend nooit had op gegeven. Zoekend naar mijn rechtmatige plek….beginnend besef dat het verlaten Paradijs in mijzelf ligt. Vechtend voor vergiffenis en de kracht om te vergeven. Constant op zoek gebleven…naar het antwoord zoekend, op soms onbeantwoordbare vragen…
Ja, je bent boos, je bent teleurgesteld, je bent geschonden maar: Wat zou Liefde doen?
Het is me zeker niet altijd gelukt om te doen of te zeggen wat Liefde zou hebben gedaan. Maar ik heb m’n allerbeste best gedaan elke keer weer…
En daar zat Ik in dezelfde keuken op m’n zelfde krukje zelfs in dezelfde week maar alles was anders…Mijn perceptie was anders…mijn perceptie was zo immens anders
Ik realiseerde me een van mijn Prachtigste realisaties…
Ik was vrij…vrij om te kiezen, vrij om mijn verantwoordelijkheid te dragen en niet langer mijn slachtofferschap, vrij van mijn ouders hun verlangens, vrij van maatschappelijke projecties, vrij van collectieve projecties, vrij om Lief te hebben, vrij om te denken: Wat zou Liefde doen?
Liefde zou tevreden en trots zijn op mij…niet omdat ik perfect ben of zonder tekortkomingen…integendeel…
Maar omdat ik niet opgegeven heb, omdat ik eigen-wijs heb durfen zijn, omdat ik ondanks alles ook klaar stond voor anderen die t zwaar hadden, omdat ik ben blijven lachen en van het leven ben blijven genieten ook al proefde ze bitter en zuur.
Maar vooral omdat ik gewoon mag Zijn…Mezelf mag zijn, ik kan niet ‘meer’ zijn dan dat, ook niet ‘minder’!
Zelf Trouw mijn kostbaarste goed.
Sharon Bouterse
Kom vandaag nog met ons in contact
Stuur ons een bericht en we bellen je zsm voor een vrijblijvende kennismaking!